Małopolskie Centrum Systemowego Rozwoju EDUpower, jest to projekt jest realizowany dzięki wsparciu finansowemu Województwa Małopolskiego.
EDUpower jest to projekt bezpłatny!
Idea projektu zakłada, iż jego realizacji będą towarzyszyły zasadnicze zmiany społeczne.
Dzieci i młodzież w ramach projektu, będą wypracowywać pozytywny obraz siebie i świata. Jest to istotne ze względu na to, aby uczestnicy projektu potrafili sami odróżnić dobre wzorce od tych złych, które często są przemycane jako łatwe do osiągnięcia. Z całą pewnością zmianą społeczną będzie poprawa funkcjonowania rodzin poprzez współpracę z rodzicami, opiekunami.
Pracownicy projektu wskażą również nowe formy aktywizacji i możliwości spędzania czasu wolnego, tak aby dzieci i młodzież jak najmniej czasu spędzały w świecie tzw. cyberprzestrzeni. Dzięki temu będziemy uczyć wychowanków planowania i organizowania czasu wolnego, zapobieganiu zagrożeniom, które niesie samodzielne spędzanie czasu przez dzieci i młodzież w centrum miasta. Pomożemy w tworzeniu relacji i więzi potrzebnych do budowania społeczności.
U uczestników projektu dzięki pozytywnym wzorcom i doświadczeniom uzyskają możliwość poprawy, także swojej sprawności fizycznej i motorycznej tak ważne w czasie nauczania zdalnego, ale również w czasie prowadzenia zajęć stacjonarnych.
Doświadczając zaś sukcesów i dzieląc się swoją wiedzą z innymi na cyklicznych spotkaniach, poprawi się zapewne i poszerzy obraz własnej osoby. KCEM KANA nie chce zastępować w żaden sposób rodziców w wychowaniu dzieci, ale stara się ich w tym wspierać w miarę swoich możliwości. Nie chce też narzucać ideologii, ale kształtować wzajemną odpowiedzialność.
Kolejną zmiana społeczną jest również wychowanie zakładające potrzebę wartości.
Wychowywać młodego człowieka — to pomagać mu w otwarciu się na wartości. Określenie celu wychowania nie jest wystarczające. Trzeba również określić metody i sposoby jego realizacji. Ponadto muszą zaistnieć warunki umożliwiające zarówno poznanie wartości, jak i ich realizowanie w życiu. Niewątpliwie najważniejszym czynnikiem kształtującym system wartości młodego człowieka jest obecność osobowych wzorców w życiu rodzinnym, szkolnym, społecznym. Obcowanie z osobami, które nie tylko deklarują jakieś wartości, ale także je realizują, stanowi najważniejszą gwarancję ich przyswajania i świadomej akceptacji. System wartości młodego człowieka kształtuje się stopniowo i raczej powoli, w miarę jego rozwoju i dorastania. Na każdym etapie życia człowiek uświadamia sobie kolejno, co jest dla niego ważne i według jakich reguł chce dalej żyć. Dlatego też wychowanie do wartości jest szczególnym zadaniem, które należy podjąć i realizować nawet wtedy, kiedy świat mówi, że nie warto stawiać wymagań. Warto więc wychowywać do rozumienia wartości życia i zdrowia, które integrują, kierują i pozwalają ochraniać ludzkie istnienie. Uwypuklać i kształtować całą gamę wartości ze sfery psychicznej, m.in. wrażliwość, myślenie, odczuwanie, mądrość, wyobraźnię, kreatywność, rozwagę, inteligencję, odpowiedzialność czy też umiejętność przebaczania. Są to wartości rozwojowe, a jednocześnie sensotwórcze.
Platformy komunikacji społecznej, tak powszechnie wśród dzieci i młodzieży wskazują na potrzebę kształtowania nie tyle kreatywnego, co obiektywnego spojrzenia na otaczającą rzeczywistość. Wśród wartości społecznych należy położyć nacisk na kształtowanie relacji jednostki z innymi osobami, czy też grupami. Ukazywać wartość rodziny, narodu, państwa, przyjaźni, uczciwości czy miłości. Ostatecznie nie należy bać się ukazywania w procesie wychowania wartości, które dotykają głębokiej sfery życia duchowego człowieka.
Istnieje potrzeba wielotematyczności zajęć, która daje możliwość realizacji tematów wzajemnie się przeplatających i uzupełniających. Łączy ona wiele zagadnień i przez to pozwala w sposób syntetyczny spojrzeć dziecku na świat i odejść od szufladkowego segregowania wiedzy. W dziedzinach kultury, mediów, sztuki, nauki, sportu - dzieci poprzez zabawę rozwijają indywidualne zdolności. Dzieci we wczesnym okresie szkolnym rozwijają swoje zdolności abstrakcyjnego myślenia i wyobraźni oraz wykorzystują zdobytą wcześniej wiedzę do dalszych poszukiwań. Zajęcia powinny dawać możliwość uczestnikom do wszechstronnego działania uaktywniając przy tym wszystkie zmysły. Aby uatrakcyjnić przekaz, zajęcia powinno organizować się na bazie pedagogiki zabawy z uwzględnieniem elementów plastyki, muzyki, zajęć muzyczno-ruchowych, dramy, zajęć teatralnych, robotyki. Zadaniem projektu skierowanego do dzieci powinna być edukacja również poprzez dostarczenie dzieciom wrażeń estetycznych oraz emocjonalnych w ramach pracy z książką, obrazem, muzyką, ale też współzawodnictwem w grach, zabawach i zajęciach sportowych.
Istotną potrzebą kształtowania umiejętności jest regularność zajęć. Ten element gwarantuje skuteczność zdobywanej wiedzy, umiejętności i przyjaźni z innymi.
Zmianą społeczną jest także budowanie zdrowej i trwałej społeczności. Hierarchiczna struktura każdej grupy zakłada różnorodność ról społecznych pełnionych przez jej członków, zgodnie z rozwojem psychofizycznym. Dlatego właściwe wydaje się budowanie społeczności opartej na określonych i trwałych zasadach tak, by w przyszłości mimo przeciwności mocno trwały przy swoim zdaniu. Jeśli członek grupy postępuje zgodnie z normami, jego zachowanie jest akceptowane przez innych. Przeciwnie, jeśli ktoś postępuje niezgodnie z regułami, spotyka się z brakiem akceptacji. Dzieci i młodzież w relacjach z rówieśnikami uczą się przedstawiać własny punkt widzenia, słuchać, co mają do powiedzenia inni, stają przed koniecznością uzgadniania stanowisk i dochodzenia do wspólnych rozwiązań. Doskonałą ku temu przestrzenią staje się internet i zaangażowanie w działalność społeczną i informacyjną promującą zdrowe idee. Role, w jakich dziecko występuje w grupie rówieśniczej, mogą być rolami przez nich przyjętymi, nadanymi lub przypisanymi jednostce przez grupę. Wiążą, się z pewnymi umiejętnościami, które jednostka posiada. Dzieci i młodzież w kontaktach z rówieśnikami stosują wobec siebie te same kryteria ocen, jak wobec innych, co jest niezbędnym elementem rzeczywistych interakcji społecznych. Podstawą funkcjonowania dziecięcych grup społecznych są wzajemne sympatie i antypatie, dlatego społeczność dziecięca cechuje się dużą labilnością, zmiennością ról i pozycji jednostki. Kontakty z rówieśnikami stymulują rozwój ruchowy, poznawczy, społeczny i emocjonalny dziecka. Przede wszystkim w relacjach z rówieśnikami młody człowiek uczy się: nawiązywać kontakty społeczne, współpracować, zgłaszać inicjatywy, bronić własnych interesów, negocjować, dochodzić do wspólnych rozwiązań, pełnić rolę przywódcy i podporządkowywać się kierownictwu innych. Interakcje z rówieśnikami wspierają rozwój umysłowy. W tej edycji projektu kolejnych raz podkreślone zostaną: kultura słowa, etyka wypowiedzi, uwzględniając przeciwdziałanie mowie nienawiści w realnym otoczeniu i cyberprzestrzeni.
